Το 2027 ο κόσμος έχει βυθιστεί στην αναρχία καθώς η γονιμότητα των ανθρώπων έχει φτάσει σε μηδενικά επίπεδα από έναν ιό και αυτό έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην παγκόσμια ισορροπία. Ο νεαρότερος άνθρωπος του κόσμου πέφτει θύμα δολοφονίας στα δεκαοκτώ του και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει προοπτική σταδιακής εξαφάνισης. Με φόντο ένα Λονδίνο που σπαράσσεται από τη βία, την εγκληματικότητα και τον πόλεμο αντιμαχόμενων εθνικιστικών φατριών, ένας απογοητευμένος πρώην ακτιβιστής που έχει γίνει γραφειοκράτης αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του και να προστατεύσει την τελευταία ελπίδα της γης, μία έγκυο γυναίκα που θα γίνει αντικείμενο ερευνών από τους επιστήμονες.
Παραγωγή: 2006
Είδος Ταινίας: Adventure , Drama , Sci-Fi
Σκηνοθέτης: Alfonso Cuaron
Ηθοποιοί: Julianne Moore, Clive Owen, Chiwetel Ejiofor , Michael Caine
>>> ΔΕΙΤΕ ΤΟ:
[
LINK-1]
[
LINK-2]
[
LINK-3]
Κριτική και εντυπώσεις:
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια δεχόμαστε όλοι έναν καταιγισμό από υπερπαραγωγές επιστημονικής φαντασίας που δεν μας προσφέρουν τίποτε παραπάνω από καναδυό ωρίτσες ευχάριστης, άμυαλης απόδρασης. Από τη μια ο χείμαρος των ταινιών με υπερήρωες, από την άλλη η μανία των reboots παλιών, κλασικών επιτυχιών, όλα έχουν γίνει μια σούπα νερόβραστη. “Όλα;”
Εντάξει, υπερβάλλω. Πολλές φορές, όταν θέλεις να ξεσκάσεις για “καναδυό ωρίτσες ευχάριστης, άμυαλης απόδρασης” από την αμείλικτη ελληνική πραγματικότητα με τις ελιές, τα ποτάμια και τα πρωτογενή της πλεονάσματα, θέλεις και το Avengers σου και το Pacific Rim σου, όπως ακριβώς ανοίγεις το ψυγείο σου στις 2 τη νύχτα, για να χλαπακιάσεις ένα μισόκιλο Nirvana Caramel.
Η αλήθεια είναι όμως ότι σου μένουν ορισμένες ταινίες λόγω των προκλητικών τους ιδεών, της ουσίας και όχι του περιτυλίγματος. Πιστεύω σε αυτά συγκαταλέγονται έργα όπως το Children of Men, ή το Eternal Sunshine of the Spotless Mind και, σε λιγότερο βαθμό το District 9 και το πιο πρόσφατο Elysium του Neill Blomkamp που ισορροπούν μεταξύ εφέ και σεναρίου, και ρέπουν περισσότερο προς το mainstream.
Επειδή η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολουθώ συστηματικά τι βγαίνει και τι παίζει, προφανώς εξαιτίας αυτού έχασα μια πολύ καλή, από τις καλύτερες θα έλεγα, περιπτώσεις έργου επιστημονικής φαντασίας που σε διεγείρει καθαρά διανοητικά, χωρίς ίχνος ειδικών εφέ. Πρόκειται για ένα έργο που μου επισήμανε ο τακτικός θαμώνας του unregistered, e4rthw0rm, και το οποίο, πράγματι, βασίζεται 100% στο καλογραμμένο του σενάριο, καθώς και στον κεντρικό πυρήνα του θέματός του.
Το σενάριο είναι απλούστατο: ένας καθηγητής πανεπιστημίου καλεί στο σπίτι του, τους καλύτερους φίλους του, οι οποίοι είναι κι αυτοί καθηγητές, ο καθείς στο δικό του επιστημονικό κλάδο, για μια τελευταία, αποχαιρετιστήρια συνάντηση, καθώς μετακομίζει σε άλλη πόλη. Οι φίλοι κάνουν ευχάριστη κουβεντούλα, καθώς τους ζεσταίνει η φωτιά από το τζάκι και η σπιρτάδα από ένα καλό ουίσκι. Πολύ γρήγορα, ο οικοδεσπότης ξεκινά να τους αφηγείται μια γοητευτική ιστορία γύρω από έναν προϊστορικό άνθρωπο των σπηλαίων που, λόγω κάποιας απίθανης βιολογικής ιδιαιτερότητας, επέζησε για 14.000 χρόνια.
Πολύ γρήγορα, το αστείο μετατρέπεται σε αμηχανία, καθώς όλοι καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος των σπηλαίων είναι ο ίδιος ο καθηγητής. Οι προσκεκλημένοι προσπαθούν να τον παγιδεύσουν με ερωτήσεις, για να τον κάνουν να περιπέσει σε αντιφάσεις. Όσο όμως προχωρά η κουβέντα, κάθε ερώτηση απαντάται πειστικά και η παρέα πείθεται για την απίθανη προέλευση του αγαπημένου φίλου. Μια αποκάλυψη που δοκιμάζει βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις, επιστημονικά δεδομένα και θρησκευτικές πεποιθήσεις, τελικά δοκιμάζει και τη συνοχή της φιλίας μεταξύ των παρευρισκομένων, αγγίζοντας τον καθένα με διαφορετικό τρόπο.
Η ταινία έχει χαρακτηριστεί από κάποιους ως “intellectual sci-fi”, κάτι που μπορεί κάποιους να τους απωθήσει. Μην πέσετε στην παγίδα όμως και μην της βάζετε ταμπέλα. Δεν είναι ψευτοκουλτουρέ ή δήθεν και σίγουρα δεν απαιτεί ειδικό κοινό. Πρόκειται για μια προσιτή ταινία που δε χρειάζεται να κατέχει κανείς επιστημονικές περγαμηνές για να παρακολουθήσει. Το καλό είναι ότι το αρχείο της μπορείτε να το κατεβάσετε χωρίς τύψεις κι ενοχές από τα p2p δίκτυα, καθώς οι ίδιοι του οι παραγωγοί ευχαρίστησαν την κοινότητα του Internet, λέγοντας ότι μέσα από τα torrents, τους δόθηκε η ευκαιρία να προσεγγίσουν πολύ περισσότερο κόσμο, απ’ ότι τους επέτρεπε το πολύ χαμηλό budget και οι ελάχιστες ευκαιρίες που είχαν για προώθηση. Αν σας δυσκολεύει η γλώσσα, κάπου είδα ότι έχει ανεβεί και στο YouTube η ταινία με ενσωματωμένους του ελληνικούς υπότιτλους.
Μάλιστα, είναι ευτυχής σύμπτωση που αυτές τις μέρες και μέχρι τις 15 του Απρίλη, το έργο ανεβαίνει επί θεατρικής σκηνής και συγκεκριμένα στο Θέατρο Αλκμήνη, στα Πετράλωνα. Είτε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δείτε το, πρόκειται για ένα μικρό αριστούργημα.
Να κλείσω σημειώνοντας ότι το θέμα της ταινίας έχει και μεταφυσικές – θρησκευτικές προεκτάσεις και μπορεί να ξενίσει κάποιους, λόγω της θέσης που παίρνει πάνω σε ορισμένα ζητήματα. Αν έχετε όμως ανοικτό μυαλό, θα την εκτιμήσετε. Σαφώς και μπορεί να βρει κανείς “τυφλά σημεία” και αδυναμίες τν επιστημονική της βάση, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι στους περισσότερους θα αρέσει πάρα πολύ!
Related Posts
