Ένας τηλεοπτικός παραγωγός έρχεται σε επαφή με ένα πειρατικό τηλεοπτικό πρόγραμμα με σκηνές βασανιστηρίων και φόνων, το οποίο κατά κάποιο τρόπο τον εθίζει και τον κάνει να ψάξει να βρει τους συντελεστές του. Αυτό τον οδηγεί σε ένα παιχνίδι επιβίωσης καθώς ανακαλύπτει ότι το πρόγραμμα του καναλιού είναι πραγματικό.
TRAILER:
Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Μυστηρίου, Τρόμου
Σκηνοθεσία David Cronenberg
Ηθοποιοί James Woods, Sonja Smits, Deborah Harry, Peter Dvorsky, Leslie Carlson, Jack Creley, Lynne Gorman
Σενάριο David Cronenberg
Παραγωγή Pierre David, Claude Heroux, Lawrence Nesis, Victor Solnicki
Μουσική Howard Shore
Φωτογραφία Mark Irwin
Μοντάζ Ronald Sanders
Ειδικά εφέ Rick Baker
87 min
>>> ΔΕΙΤΕ ΤΟ
ΚΡΙΤΙΚΗ
Το VIDEODROME είναι κατά τη γνώμη μου με διαφορά η καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη ταινία του Cronenberg. Εκτός του ότι παρουσιάζει για πρώτη φορά σχεδόν ολοκληρωμένα τη θεματολογία που συναντάμε σε όλες τις ταινίες του Καναδού δημιουργού, είναι τροφή για σκέψη και προβληματισμό, για να μην ξεχάσω και το μεγαλειώδες σουρεαλιστικό gore, sex και βία!
Το VIDEODROME μας παίρνει χέρι- χέρι με τον Max Renn, έναν αυτοκαταστροφικό τηλεοπτικό παραγωγό, ιδιοκτήτη ενός μικρού καλωδιακού τηλεοπτικού σταθμού που ειδικεύεται στο θέαμα των νικητών: Σεξ και βία, με λίγα λόγια! Ο Max ψάχνει κάτι καινούργιο που θα ταράξει τα νερά στο χώρο του sexploitation και γρήγορα το βρίσκει όταν ο πιστός βοηθός του βιντεοσκοπεί μέρος μιας πειρατικής εκπομπής με όνομα Videodrome. Το Videodrome είναι κατά βάση βασανιστήρια και φόνοι, χωρίς ηθοποιούς και σενάριο, οπότε το ενδιαφέρον του Max κεντρίζεται και αρχίζει να ψάχνει την προέλευσή του με απώτερο στόχο να το προβάλει στο κανάλι. Αυτό όμως που δεν ξέρει ο Max είναι ότι τα περιεχόμενα του Videodrome συμβαίνουν στα αλήθεια, και το σήμα που μεταδίδει προκαλεί όγκο στον εγκέφαλο και παραισθήσεις σε όποιον εκτεθεί σ’ αυτό. Η κατάληξη όλων αυτών είναι η πλήρης σωματική μεταμόρφωση σε ένα περίεργο μίγμα μέσου και μηνύματος, στην συγκεκριμένη περίπτωση του βίντεο και του Videodrome.
Ακούγεται μπερδεμένο; Είναι, αλλά είναι το πιο ψαγμένο και φιλοσοφημένο μπέρδεμα που έχουμε δει σε ταινία του Cronenberg. Η αίσθηση απώλειας της πραγματικότητας για τον Max είναι συνεχής (ένα θέμα που επαναλήφθηκε και στο NAKED LUNCH), και το όριο μεταξύ παραισθήσεων και πραγματικότητας εντελώς θολωμένο. Μαζί με τον Max κι εμείς, που βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του, όπως φαίνεται να είναι και ο στόχος του Cronenberg.
Ο Max δεν είναι κακός, ούτε αρρωστημένος άνθρωπος, απλά προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του και αυτό τον οδηγεί πολλές φορές σε ακατάλληλες γνωριμίες, όπως της Νicky Brand, ραδιοφωνικής παρουσιάστριας με ύφεση στη μαζοχιστική συμπεριφορά, η οποία ενσαρκώνεται τέλεια από την ροκού Deborah Harry, πασίγνωστη από τη θητεία της στους Blondie. Μαζί εθίζονται στο Videodrome, όπως κι εμείς που εθιζόμαστε στο νοσηρό αλλά απόλυτα προκλητικό θέαμα του VIDEODROME και παρόλο που κι εμείς δυσκολευόμαστε να ξεχωρίσουμε την παραίσθηση από την πραγματικότητα, αφηνόμαστε στη μακάβρια μαγεία του. Ακριβώς όπως κι ο Max Renn.
Πολλές ερμηνείες μπορούν να δοθούν για τη φιλοσοφία πίσω απ’ το VIDEODROME. Πρώτα απ’ όλα είναι η αναπόφευκτη σύνδεση με την σημερινή τηλεόραση και πώς χρησιμοποιείται σαν μέσο πίεσης και πλύσης εγκεφάλου από κάποιους, με στόχο τις «ευπαθείς» κοινωνικές ομάδες (στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτούς που είναι εθισμένοι στο sex και στη βία, εννοείται συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντα!).
Όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα πέρα απ’ αυτό που είναι το εύκολο συμπέρασμα. Ο Cronenberg μπορεί να ασχολείται με την ανώμαλη φύση του ανθρώπου και το πως αντιλαμβάνεται την τηλεοπτική «ψυχαγωγία», η οποία ακόμα και σε μικρές δόσεις αποδεικνύεται απίστευτα εθιστική. Εγώ θα έφτανα να παρομοιάσω το όργιο βιασμών και φόνων του Videodrome με το εξίσου κακόγουστο όργιο κουτσομπολιών και συνεχούς σερβιρίσματος ‘lifestyle" συμβουλών που βλέπουμε καθημερινά στην σύγχρονη TV.
Ο καθηγητής O’Blivion εξηγεί, «το όνομα O’Blivion δεν είναι το όνομα με το οποίο γεννήθηκα. Είναι ειδικό όνομα για την τηλεόραση. Σύντομα όλοι θα έχουμε ειδικά ονόματα.». Σας θυμίζει τίποτα; Μήπως τα chat παρατσούκλια της εναλλακτικής internetικής προσωπικότητάς σας;
Γενικά το VIDEODROME είναι μια άκρως πρωτότυπη και γνήσια ματιά σε όλα αυτά τα θέματα, που χρησιμοποιεί μια φρέσκια μίξη επιστημονικής φαντασίας, σουρεαλισμού, φιλοσοφίας, σεξ και βίας, που ακόμα και σήμερα δεν έχει χάσει σχεδόν καθόλου από την φρεσκάδα της. Στοιχεία που είναι πανταχού παρόντα στις πρώτες ταινίες του Cronenberg και που τον έκαναν γρήγορα να ξεχωρίσει, με αφετηρία το πολύ καλό SHIVERS. Το VIDEODROME είναι φανερά μπροστά από την εποχή του, και κατά κάποιο τρόπο επίκαιρο ακόμα και σήμερα, με όλες τις ανεξέλεγκτες εξελίξεις στην τεχνολογία να το κάνουν να μοιάζει απόλυτα προσαρμοσμένο στα τωρινά δεδομένα. Αυτή είναι και μια από τις κύριες πηγές της δύναμης του.
Από εκεί και πέρα, η ατμόσφαιρα είναι εκπληκτική, η μουσική του Howard Shore εντυπωσιακή και απόλυτα ταιριαστή με το θέαμα, ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο που το VIDEODROME κάνει «κοιλιά». Ο James Woods μοιάζει φτιαγμένος για ο ρόλο του Max Renn, και η ερμηνεία του προσδίδει ακόμα περισσότερη αξιοπιστία στα δρώμενα, όπως και η Deborah Harry. H σκοτεινή φωτογραφία του Mark Irwin είναι επιβλητική και υποστηρίζει τέλεια την σουρεαλιστική εικονογράφηση του Cronenberg , και μαζί με όλα τ’ άλλα κάνει το VIDEODROME μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία, που κατά τη γνώμη μου δεν μπόρεσε να επαναλάβει ο Cronenberg σε καμία από τις επόμενες, ευρύτερα γνωστές ταινίες του.
Γενικά αν θεωρείτε ότι έχετε έστω και μικρή σχέση με το σινεμά του φανταστικού, φροντίστε να μην χάσετε αυτό το εκπληκτικό δημιούργημα, που ακόμα συγκινεί, προβληματίζει και ενδεχομένως σοκάρει με την απωθητική, αλλά τόσο καλοδοσμένη και καλοδουλεμένη ιδεολογία του και τις βέβηλες εικόνες σωματικού τρόμου του.
Death to Videodrome, long live the New Flesh!
Related Posts
