Έτος είναι το 3978 μ.Χ. Τα διαστημικά ταξίδια είναι πλέον συνηθισμένα και η εξερεύνηση του σύμπαντος έχει προοδεύσει αρκετά. Σε μία τέτοια αποστολή εξερεύνησης βρίσκεται και ο αστροναύτης Τζορτζ Τέιλορ, μαζί με άλλα τρία μέλη του πληρώματος, όταν ξυπνάνε από τη χειμερία νάρκη στην οποία βρίσκονταν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.
Με έκπληξη ανακαλύπτουν ότι το διαστημόπλοιό τους έχει συντριβεί σε κάποιον άγνωστο πλανήτη, βρίσκεται πλέον εκτός λειτουργίας, ενώ ελάχιστα πράγματα τους έχουν απομείνει. Η πιο τρομακτική τους ανακάλυψη όμως δεν έχει γίνει ακόμα
Σύντομα μαθαίνουν ότι στον πλανήτη αυτό που τόσο πολύ μοιάζει με τη Γη, οι άνθρωποι βρίσκονται σε πρώιμα στάδια πολιτισμού, χωρίς καν να μπορούν να μιλήσουν, ενώ το κυρίαρχο είδος στον πλανήτη είναι μια φυλή πολεμοχαρών πιθήκων, που εκτός από τη γλώσσα, έχει κατακτήσει και την τεχνολογία.
Ακόμα πιο τρομακτικό όμως είναι ότι στο μακρινό αυτό μέλλον, η ανθρώπινη φυλή βρίσκεται αιχμάλωτη από τους πιθήκους. Σύντομα, ο Τέιλορ, θα γίνει ένας φυγάς που, με τη βοήθεια ενός φιλικού ζεύγους επιστημόνων πιθήκων, παλεύει για την ίδια του τη ζωή, προσπαθώντας να εξιχνιάσει ταυτόχρονα και τους λόγους που έκαναν τον άνθρωπο πειραματόζωο, σε αυτήν τη Γη που μοιάζει βγαλμένη από έναν παράλληλο κόσμο.
Director: Franklin J. Schaffner
Writers: Michael Wilson , Rod Serling
Stars: Charlton Heston, Roddy McDowall, Kim Hunter
Trailer
ΔΕΙTE ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ
KPITIKH
[από: cccb.gr]
Την άνοιξη του 1968, βγαίνει στις αμερικάνικες αίθουσες μια νέα υπερπαραγωγή sci-fi, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Pierre Boule. Στη σκηνοθετική καρέκλα βρίσκεται ο νεαρός ακόμη Franklin J. Shaffner, ο οποίος μετά από αυτή του την πρώτη επιτυχία θα χαρίσει στο κοινό αριστουργήματα όπως το Papillion (1973), το Patton (1970) και το Boys from Brazil (1978). Στην άλλη πλευρά της κάμερας, πρωταγωνιστής του φιλμ είναι ο μεγάλος σταρ της εποχής, Charlton Heston, πλαισιωμένος από την Kim Hunter και τον Roddy McDowall, στους ρόλους δύο πιθήκων. Ο McDowall θα παραμείνει στο πόστο του κατά τη διάρκεια σχεδόν όλης της σειράς, γεγονός που τον καθιστά ένα από τα σημαντικότερα μέλη του καστ.
Η ταινία γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό. Εκτός από τα εντυπωσιακά σκηνικά που γοήτευσαν το κοινό, η καλή σκηνοθεσία σε συνδυασμό με το υψηλής νοημοσύνης σενάριο κάνει και τους κριτικούς να παραδεχτούν την ποιότητα του φιλμ και σιγά-σιγά, ο Πλανήτης των Πιθήκων κατατάσσεται στα κλασσικά. Σήμερα, το έπος των »Πιθήκων» φιγουράρει σε κάθε λίστα με τα καλύτερα φιλμ διαστημικής φαντασίας, πλάι στον Πόλεμο των Άστρων και το Σταρ Τρεκ.
Το σενάριο είναι σχετικά απλό, αλλά καθόλου απλοϊκό. Ένα πλήρωμα αστροναυτών βγαίνει από την προκαθορισμένη πορεία του και συγκρούεται σε έναν άγνωστο πλανήτη που με την πρώτη ματιά μοιάζει ακατοίκητος. Μετά από λίγη ώρα έρευνας όμως, οι ήρωες ανακαλύπτουν πως ο πλανήτης κατοικείται από διάφορα είδη εξελιγμένων πιθήκων που μιλάνε, καθώς και από ανθρώπους που όμως είναι πολύ πίσω στην εξέλιξη, δεν ξέρουν να μιλούν και ζουν σε σπηλιές. Οι πίθηκοι είναι οι αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι του πλανήτη και χρησιμοποιούν τους ανθρώπους ως πειραματόζωα αλλά και ως ζωντανούς στόχους σε στρατιωτικές δοκιμές.
Όπως συμβαίνει συνήθως με κάθε σειρά ταινιών, η πρώτη ήταν και η καλύτερη. Το πρώτο Planet Of The Apes παραμένει μέχρι και σήμερα το αυθεντικότερο και σπουδαιότερο όλων, κυρίως χάρη στον ταλαντούχο σκηνοθέτη του, αλλά και το εξαιρετικό του σενάριο. Με πολλά κοινωνικοπολιτικά μηνύματα, η χαμηλών τόνων ιστορία μπορεί να είναι κάπως αργή, αλλά απορροφά τον θεατή και μονοπωλεί το ενδιαφέρον του. Το φιλμ χτίζει με μαεστρία ένα λιτό μα και συναρπαστικό story μέχρι και το συγκλονιστικό φινάλε, δημιουργεί πολλές σκέψεις, αφήνει πολλά υπονοούμενα και την τελική κρίση την αφήνει στο θεατή. Ένα σενάριο στο σύνολό του φροντισμένο, χωρίς τρύπες, χωρίς υπερβολές και χωρίς φανφάρες, που δε θα βρει όμοιό του τουλάχιστον μέχρι και το φετινό Rise of The Planet of the Apes. Έχουμε όμως ακόμη δρόμο μέχρι εκεί.
Αυτό που κάνει εντύπωση σε αυτό το φιλμ (και που ισχύει σχεδόν σε όλα τα έργα της σειράς), είναι πως ο σεναριογράφος δεν πέφτει στην παγίδα του »εύκολου» villain. Κανένας δεν ειναι πραγματικά »κακός». Στην ταινία εμφανίζονται δεκάδες καλογραμμένοι χαρακτήρες με διαφορετικές ιδεολογίες, απόψεις και βιώματα που διαμορφώνουν τις συμπεριφορές τους απέναντι στους πρωταγωνιστές και τους καθιστούν άλλοτε βοήθεια και άλλοτε εμπόδιο στα σχέδιά τους. Δεν υπάρχει κάποιος σατανικός τύπος που θέλει να καταστρέψει τα πάντα, να πάρει την εξουσία ή να καταλάβει τον κόσμο. Οι διαφορετικές »φάρες» πιθήκων (από τους θρησκόληπτους ουρακοτάγκους στους »επιστήμονες» χιμπαντζήδες και τους μιλιταριστές γορίλες) έχουν και διαφορετικούς σκοπούς στις ζωές τους και αυτό είναι που πυροδοτεί τη δράση και προσφέρει το έδαφος για να γίνουν κάποια ιδιαιτέρως καυστικά σχόλια πάνω στην ανθρώπινη φύση.
Το φιλμ λοιπόν αυτό, είναι Must-see. Εκτός από όσα προανέφερα, το Planet of the Apes έχει μερικά ακόμη απολαυστικά χαρακτηριστικά, όπως την Λιντα Χάρρισον που ανάβει φωτιές με το »πρωτόγονο» φόρεμά της, τον ιδιαιτέρως ευχάριστο Τσαρλτον Χεστον, καθώς και τις εξαιρετικά ρεαλιστικές μάσκες πιθήκων που θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να εξελίσσονται στα επόμενα 4 φιλμ. Τέλος, πρέπει να αναφερθεί πως σε αυτό το έργο ο Τσάρλτον Χέστον λέει για πρώτη φορά την ιστορική ατάκα »Get your stinking paws off me, you damn dirty ape!» που θα καταταχτεί αμέσως στις αξέχαστες κινηματογραφικές φράσεις και θα εμφανιστεί ξανά πολλές φορές στις επόμενες ταινίες της σειράς.
