Ο Τζον Μαρτέλλο είναι ένας όμορφος παλιομοδίτης. Οι φίλοι του τον αποκαλούν "Don Jon", λόγω της ικανότητας του να σαγηνεύει τις γυναίκες. Παρ'όλα αυτά, βρίσκει πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του. Η Μπάρμπαρα είναι μια πανέμορφη κοπέλα, που μεγάλωσε με καλές ρομαντικές κομεντί, κι ονειρεύεται τη μέρα που θα βρει τον ιππότη της για να φύγουν μαζί στο ηλιοβασίλεμα. Ενάντια στις κοινωνικές φαντασιώσεις και τα όνειρα τους, οι δυό τους θα προσπαθήσουν να ανακαλύψουν την πραγματική οικείοτητα, σ' αυτή την απρόσμενη και ξεκαρδιστική κωμωδία.
Σενάριο: ΤΖΟΖΕΦ ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΛΕΒΙΤ
Ηθοποιοί: ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΜΟΥΡ , ΣΚΑΡΛΕΤ ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ , ΤΖΟΖΕΦ ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΛΕΒΙΤ , ΤΟΝΙ ΝΤΑΝΖΑ
TRAILER:
>>>> ΔΕΙΤΕ ΤΟ:
[
LINK]
ΚΡΙΤΙΚΗ
[από:lessthanzervo.blogspot.com]
Το Don Jon θα μπορούσε να είναι το υπερσεξουαλικό sequel του πολυθρύλητου Ferris Bueller’s Day Off (1986) ή το κωμικό ξαδερφάκι του Shame (2011). O Joe ξέρει από σινεμά, έχει φάει τις προβολές του TIFF με το κουτάλι ως θαμώνας και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι του άρεσε ιδιαίτερα το Silver Linings Playbook (2012), γεγονός έκδηλο στις οικογενειακές στιγμές του ήρωά του όπου κοφτερές αλήθειες και πικάντικες χειρονομίες ενορχηστρώνονται με στακάτη γοητεία και σίγουρο κωμικό τάιμινγκ. Ο Jon Jr, φίνος γκόμενος του New Jersey, ιταλοαμερικανάκι, είναι το μήλο κάτω από τη μηλιά του πατέρα του Jon Sr (που υποδύεται υπέροχα ο βετεράνος τηλεοπτικός κωμικός Tony Danza). Γυμναστήριο, αμάξι και καμάκι μέχρι πρωίας με το μόνιμο παρεάκι-κοινό του. Καθολικός με εβδομαδιαίο ραντεβού για εξομολόγηση, όπου η μόνιμη επωδός είναι το πάθος του για το διαδικτυακό πορνό. Η ανατριχιαστικά ακλόνητη πεποίθησή του μάλιστα: «Αφού όλοι οι άντρες το ίδιο κάνουν!». Οι βομβαρδιστικά επαναλαμβανόμενες – όλο μπιτάρισμα σεκάνς που προσκαλούν στη μνήμη το Requiem For A Dream (2000) προκαλούν ντελίριο ενεργητικότητας, σούπερ ανεβαστικής.
Οι δε ερωτικές σκηνές με τη γόησσα, αυτό το ζουμερό σαμιαμίδι που θα ορκιζόσουν ότι είναι εγγόνι της αιώνιας Marilyn Monroe, αυτό το μούτρο τη Scarlett Johansson (Barbara) αφήνουν όλο το σεξαπήλ να φλομώσει την οθόνη ειδικά όταν στην κυριολεξία το κάνει στεγνό –πάνω- από τα ρούχα με τον Jon (Joseph Gordon Levitt) γιατί ξέρει ότι αν του το δώσει στο πιάτο θα το φάει και θα φύγει χωρίς να πληρώσει λογαριασμό. Βεβαίως εκείνη θέλει να τον κάνει του χεριού της και περίπου τον τυλίγει μέχρις ότου τον τσακώσει μπροστά στο λαπτόπι να αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο. Εκεί που δε χρειάζεται να αποδείξει τον ανδρισμό του λουσμένος στον ιδρώτα, μη τολμώντας να ζητήσει από την παρτνέρ του τα βίτσια (βλ. «τα βασικά») του μέσου πορνογραφικά γαλουχημένου ανδρός. Η απογοητευμένη νεαρά τον αφήνει σύξυλο, όμως ο νεαρός μπάρμαν που σπουδάζει νυχτερινό μπας και ανέβει κατηγορία γνωρίζει μια τραυματισμένη ψυχικά μεγαλύτερη γυναίκα, την Esther (η μανούλα στις ειδικές ερμηνευτικές αποστολές Julianne Moore) η οποία θα τον μυήσει στο βασικό στοιχείο που ξεχωρίζει το σεξ από τον έρωτα: Το να αφεθείς στον τρυφερή οικειότητα δύο ψυχών που ενώνονται σε ένα σώμα.
Η ταινία χάνει ρυθμό και τόλμη στο τελευταίο ημίωρο καθώς θέλει να δώσει διδακτική διέξοδο στο πάθος του ήρωα. Μολαταύτα, ο θαυμαστός Joseph Gordon-Levitt έχει εντυπωσιάσει με ένα καταδιασκεδαστικό ντεμπούτο, ίσως το απόλυτο date movie της χρονιάς.
