Ένας πρώην αξιωματούχος του στρατού και νυν υπάλληλος των Ηνωμένων Εθνών, ο Gerry Lane (Brad Pitt), ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου ενάντια στο χρόνο, προκειμένου να σταματήσει μια θανατηφόρα πανδημία που μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε επιθετικά "όντα". Ο ιός, όμως, εξαπλώνεται ραγδαία σε όλα τα πλάτη και μήκη του κόσμου με αποτέλεσμα τα ζόμπι να πολλαπλασιάζονται απειλώντας με ανατροπή στρατοί και κυβερνήσεις. Παρόλα αυτά ο Gerry δεν το βάζει κάτω αναζητώντας τρόπο να προστατέψει την οικογένειά του αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Το «Contagion» συναντά τα «νεκροζώντανα» θρίλερ του Τζορτζ Ρομέρο σε μια θεαματικότατη ταινία καταστροφής, που υπηρετεί με σύνεση τα χολιγουντιανά κλισέ. Τρόμος, δράση και ειδικά εφέ συνδυάζονται προβλέψιμα, αλλά χωρίς υπερβολές, με τον Μαρκ Φόρστερ («Quantum of Solace») να υπογράφει μια ταινία που θέλει να είναι ενήλικη περιπέτεια και –ευτυχώς– τίποτα περισσότερο.
>>> ΔΕΙΤΕ ΤΟ [
LINK]
Σε πείσμα της μετα-Avengers τάσης στις υπερπαραγωγές, που θέλει τις σκηνές δράσης να μεγαλώνουν σε κλίμακα όσο περνά η ώρα, καταλήγοντας σε μια μακροσκελή σεκάνς βιβλικών διαστάσεων, το «World War Z» του Marc Forster ξεκινά με πληθωρικές σκηνές μαζικών επιθέσεων ζόμπι, που συναγωνίζονται σε μέγεθος τις χαρακτηριστικότερες στιγμές της φιλμογραφίας του Ronald Emmerich, δίνει όμως στη συνέχεια την σκυτάλη σε set-pieces απλούστερης δομής και ολοένα και πιο περιορισμένων χώρων, για να καταλήξει σε μια άκρως μινιμαλιστική τρίτη πράξη. Η εξελικτική πορεία των set-pieces μοιάζει να ακολουθεί την πορεία της αναζήτησης του Gerry, με τους χώρους να στενεύουν όσο στενεύουν και τα περιθώρια για την επιτυχία της αποστολής του.
Ο Gerry είναι ένας χαρακτήρας στηριγμένος στο κλασσικό, πολυφορεμένο μοτίβο του ανθρώπου με ειδικές ικανότητες, που καλείται να σηκώσει στις πλάτες του το βάρος της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Τον υποδύεται όμως ο Brad Pitt, ο οποίος αντικαθιστά τον δυναμισμό και την υπερδιέγερση με την οποία τέτοιου τύπου ήρωες ρίχνονται στον κίνδυνο, με μια νηφαλιότητα αναντίστοιχη μεν προς τις συνθήκες, που καθιστά όμως σαφές ότι ο συγκεκριμένος χαρακτήρας είναι ξεχωριστός σε σχέση με τους γύρω του. Κάνει έτσι έναν μάλλον τυποποιημένο ήρωα να μοιάζει ολόφρεσκος.
H έτερη ιδιαιτερότητα του «World War Z» είναι πως τολμά να αγνοήσει ένα αναπόσπαστο στοιχείο του υπο-είδους του zombie - horror, το gore. Οι επιθέσεις όμως των zombie, που παραπέμπουν σε επιδρομή σμήνους εντόμων, είναι τέτοιας έντασης και βαναυσότητας, που, αν και το αποτέλεσμα τους τελείται στην άκρη του κάδρου ή και εκτός κάδρου, είσαι πεπεισμένος πως το είδες σε όλο του το φρικιαστικό μεγαλείο. Χάρη στο κοφτό μοντάζ, το πραγματικά εξαιρετικό sound design και, last but not least, την σκηνοθετική επιδεξιότητα του Marc Forster, το «World War Z» είναι μία από τις πιο σκληρές ταινίες της χρονιάς, δίχως να χύνεται σταγόνα αίματος.
Related Posts
