Ένα μικρο memorial για τα 225 χρόνια από την πτώση της Βαστίλης, κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.
Πολλά έχουν ειπωθεί, για το πως εξελίχτηκε αυτή η επανάσταση, μα δεν είναι του παρόντος. Το κάψιμο της Βαστίλης, ήταν ένα γεγονός που έδωσε ένα έναυσμα και έσπειρε ελπίδα για άνεμους αλλαγής. Η άλωση της Βαστίλης άλλωστε, αποτέλεσε την πρώτη νίκη του γαλλικού λαού κατά ενός συμβόλου του Παλαιού Καθεστώτος.
Συνοπτικά:
Το ξεκίνημα της γαλλικής Επανάστασης, βρίσκει το Παρίσι σε μεγάλη αναστάτωση. Την άνοιξη του 1789, οι εκπρόσωποι του κλήρου και των ευγενών δεν θέλησαν να συμμετάσχουν στη σύγκληση των Γενικών Τάξεων. Τούτο οδήγησε τους εκπροσώπους της Τρίτης Τάξης (καλλιεργητές της γης και αστούς), στην ανακήρυξη της συνέλευσης των τάξεων σε Εθνική Συντακτική Συνέλευση. Τον Ιούλιο, ο Λουδοβίκος ΙΣΤ'; φέρνει νέα στρατεύματα και αποπέμπει τον δημοφιλή υπουργό οικονομικών Ζακ Νεκέρ. Το πρωΐ της 14ης Ιουλίου, ο λαός του Παρισιού καταλαμβάνει τα όπλα και κατευθύνεται προς ένα παλιό βασιλικό κάστρο, την Βαστίλλη. Μετά από αιματηρούς πυροβολισμούς, καταλαμβάνει το φρούριο και ελευθερώνει τους φυλακισμένους που ήταν μέσα.
14η Ιουλίου 1789
Το πρωί της 14 Ιούλιο του 1789, τα κανόνια της Βαστίλης, το μισητό σύμβολο του παλαιού καθεστώς σημαδεύουν τους κατοίκους της οδού Faubourg Αγίου Αντωνίου. Ο μαρκήσιος de Launay, ο διοικητής του φρουρίου, υπόσχεται να αποσύρει τα όπλα. Και τότε ακούγεται σε όλο το Παρίσι:
όταν ο λαός του Παρισιού εισέβαλε τη Βαστίλη.
Στη Βαστίλη κρατούνταν όσοι αμφισβητούσαν το βασιλιά, ακόμα και ευγενεις. Ο Βολταίρος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εκπροσώπου του Διαφωτισμού, ο οποίος φυλακίστηκε εκεί. Η απαρχή της Γαλλικής Επανάστασης εξέφρασε την επιθυμία των γάλλων πολιτών για αλλαγή του καθεστώτος της απόλυτης μοναρχίας, με τον Λουδοβίκο τον ΙΣΤ' να είναι ο εκφραστής του ως ο τότε βασιλιάς. H ανερχόμενη αστική τάξη, με σύνθημα "Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη", ήταν ο εκφραστής της Επανάστασης, η οποία συμπεριελάμβανε εμπόρους, τραπεζίτες, υπαλλήλους και βιομηχάνους επιχειρηματίες.
H oικονομική κρίση, η οποία βάρυνε ιδιαίτερα τα χαμηλότερα στρώματα του πληθυσμού των πόλεων, καθώς και οι ιδέες η φιλοσοφία του Διαφωτισμού, η οποία ερχόταν σε αντίθεση με την υπάρχουσα κατάσταση ήταν δύο σημαντικότατοι παράγοντες για την εξέγερση. Ο Διαφωτισμός έκανε λόγο για τα ατομικά δικαιώματα, για ελευθερία και ισότητα, έννοιες που ως τότε ήταν άγνωστες κάτω από τον ζυγό του απολυταρχικού καθεστώτος.
Ένας από τους ηγέτες της επανάστασης ο
Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, ο διασημότερος και πλέον αμφιλεγόμενος από τους ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, γεννήθηκε στο Αρράς και ήταν γιος δικηγόρου. Σπούδασε Φιλοσοφία και Νομικά και έγινε δικηγόρος στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Γρήγορα απέκτησε φήμη για τις επαγγελματικές του ικανότητες αλλά και για τη φιλαλληλία του και για την προθυμία του να υπερασπίζεται τους φτωχούς. Με δημοσιεύματά του στηλίτευε τα κακώς κείμενα της κοινωνίας, τη βασιλική απολυταρχία, τις αυθαιρεσίες της Δικαιοσύνης.
Ο Ροβεσπιέρος είχε μόλις κλείσει τα 30, όταν η βαθιά κοινωνική και οικονομική κρίση που μάστιζε τη Γαλλία από χρόνια έφθανε στο απροχώρητο. Για την αντιμετώπισή της ο άβουλος και βραδύνους βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣτ' συνεκάλεσε τις Γενικές Τάξεις, είδος Εθνοσυνέλευσης, οι οποίες ήταν παλαιός θεσμός, είχαν όμως να συγκληθούν από το 1614.
Οταν τον Μάιο του 1789 άρχισε στις Βερσαλλίες η συνέλευση των Γενικών Τάξεων, ο Ροβεσπιέρος ήταν παρών έχοντας εκλεγεί μεταξύ των αντιπροσώπων της τρίτης τάξης της επαρχίας του για να υπερασπιστεί και αυτός τα συμφέροντα των κοινών θνητών απέναντι στις πανίσχυρες δύο άλλες τάξεις, τον κλήρο και τους ευγενείς.
Τα γεγονότα εξελίχθηκαν ραγδαία, και στις 14 Ιουλίου 1789 ο επαναστατημένος λαός του Παρισιού κατέλαβε και κατεδάφισε τη μισητή φυλακή της Βαστίλλης. Την ημέρα αυτή θεωρείται ότι άρχισε η Γαλλική Επανάσταση, της οποίας ο Ροβεσπιέρος επρόκειτο να αναδειχθεί ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες και να λάβει το προσωνύμιο «Αδιάφθορος».
Στη συνέχεια, ο εορτασμός της 14ης Ιουλίου εγκαταλείπεται μέχρι την Τρίτη Δημοκρατία, όπου ο Λέων Γαμβέττας, επιθυμεί να εορτάσει τα θεμέλια του καθεστώτος. Με πρόταση του βουλευτή του Σηκουάνα, Benjamin Raspail, ο νόμος της 6ης Ιουλίου 1880 καθιερώνει την 14η Ιουλίου ως εθνική εορτή της γαλλικής Δημοκρατίας.
Μετά την λιτότητα που ακολούθησε τον Α'; Παγκόσμιο πόλεμο, η 14η Ιουλίου 1919 εόρτασε μεγαλόπρεπα την νίκη. Με το ίδιο πνεύμα, η 14η Ιουλίου 1945 εορταζόταν τρεις μέρες πριν.
>>> Ακολουθεί, το ντοκιμαντέρ, με τίτλο:
Η Κατάληψη της Βαστίλης:
- Παραγωγής: ΕΡΤ
- Διάρκεια: 60:29 min
- Γλώσσα: Ελληνικά
Related Posts
