Σε ένα ζοφερό μέλλον που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από το σκληροπυρηνικό cyberpunk του William Gibson (και ας μην υπάρχει ούτε ένας χάκερ) ,οι παντοδύναμες εταιρίες βασιλεύουν απομονωμένες στους απρόσιτους ουρανοξύστες τους ενώ το παρηκμασμένο Detroit έχει γίνει πεδίο μάχης ανάμεσα σε συμμορίες και στις ανεπαρκείς αστυνομικές δυνάμεις. Μία από αυτές, με αρχηγό τον Clarence Boddicker (ο διαβολικός Kurtwood Smith) θα εκτελέσει σαδιστικά τον άτυχο αστυνόμο Murphy (Weller),ο οποίος, όπως όλοι ξέρουμε «επιστρέφει» στη ζωή ως RoboCop, η πιο σύγχρονη εφεύρεση για τη διατήρηση της τάξης.
Ο Weller (μέχρι τότε γνωστός -λέμε τώρα-για το The Adventures Of Buckaroo Banzai Across The 8th Dimension) είχε την τύχη να έχει το..σαγόνι που αναζητούσε ο Verhoeven, μιας και ήταν το μοναδικό φυσιογνωμικό στοιχείο που θα φαινόταν από τον πρωταγωνιστή του. Παρόλα αυτά,τα λίγα λεπτά που είναι ακόμα άνθρωπος, ο Weller είναι απόλυτα συμπαθής. Τρωτός και προσγειωμένος, ο Murphy απλά θέλει να φτάνει στο τέλος της ημέρας ζωντανός για να γυρίσει στην οικογένεια του και είναι χιλιόμετρα μακριά από τον κλασσικό ήρωα δράσης, γι αυτό άλλωστε και η βίαιη εκτέλεση του (στην οποία ο Verhoeven άφησε να εννοηθεί ότι έχει περάσει στοιχεία από τα μαρτύρια του Χριστού) είναι ανυπόφορη.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ταινία μετατρέπεται σε ένα υπερβίαιο αστικό γουέστερν, με τον RoboCop να είναι η μελλοντική εξέλιξη του μοναχικού ήρωα που συνηθίσαμε στις ταινίες του Leone.
Η τέλεια φασιστική φαντασίωση, ένα όργανο της τάξης που έχει το δικαίωμα να ασκήσει βία απέναντι σε κάποιον παραβάτη του νόμου ακόμα και αν δεν προκληθεί, ο Robo είναι μια ευφυής εφεύρεση των σεναριογράφων Miner- Neumeier, μιας και ουσιαστικά τα απομεινάρια της ανθρώπινης φύσης του είναι αυτά που τον κάνουν τρωτό. Αλλά αρκετή φιλοσοφία. Η ταινία, όπως και ο πρωταγωνιστής της, δεν έχει πρόβλημα να σημαδέψει και κάτω από τη ζώνη. Με υπόκρουση το θριαμβευτικό σάουντρακ του Poledouris,ο Robocop κάνει γνωστή την παρουσία του στους εγκληματίες της πόλης με λίγες διαπραγματεύσεις και περισσότερες σφαίρες, ενώ παράλληλα η μνήμη του, είτε είναι μικροτσιπ είτε νευρώνες έχει κρατημένα τα απαραίτητα στοιχεία για να βρει τους υπευθύνους του θανάτου του. Είναι ένα απόλυτα απολαυστικό μακελειό, χωρίς ανούσιους διαλόγους και ατέλειωτες συζητήσεις πριν το άνοιγμα του πυρός-αν παραβείς κάποια από τις τρεις βασικές εντολές (ή μάλλον τέσσερις εντολές,πολύ έξυπνη σεναριακή έμπνευση) τελείωσες. Ο Murphy και στον πριν και στο μετά παραμένει ουσιαστικά μόνος απέναντι στους «κακούς» και πάλι καλά.που δεν μπήκε κανείς στον πειρασμό να χωρέσει ανάμεσα στο αιματοκύλισμα και κανά ρομάντζο.
Οι κοινωνικές προεκτάσεις, καμουφλαρισμένες με σάτιρα, υπάρχουν. Με το The Corporation σύντομα στις οθόνες μας, ρίξτε μια ματιά στις εταιρίες του RoboCop. Αδηφάγα τέρατα, με κομπλεξικούς υπαλλήλους που μάχονται για να ανέβουν την σκάλα της ιεραρχίας και αφεντικά που ενδιαφέρονται να πουλήσουν οτιδήποτε, ακόμα και ελαττωματικό (η σκηνή με το, όπως αποδεικνύεται, ελαττωματικό ρομπότ της OCP είναι πλέον κλασσική). Άλλωστε, η σύνδεση μεταξύ ιθυνόντων-συμμοριών είναι ευθεία, μιας και στην ταινία ο ένας εξυπηρετεί τον άλλον! Παράλληλα, τόσο το κωμικό σώου με την ατάκα «I d buy that for a dollar» όσο και τα διάφορα διαφημιστικά μηνύματα είναι προφανές ότι έχουν στόχο την τηλεόραση, η οποία και τότε ήταν ηλίθια.
Αντιθέτως με τα sequel, ο Robo δεν φτάνει ποτέ στο θλιβερό σημείο να αναζητήσει την προηγούμενη ζωή του, αλλά μόνο να κρατήσει την ταυτότητα του κάτω από το μέταλλο που τον καλύπτει. Αποφύγετε τα για το καλό σας, αν δείτε τη σκηνή στην οποία δικηγόροι τον κατηγορούν ότι παρενοχλεί την σύζυγο του περνώντας με το περιπολικό μπροστά από το σπίτι της, θα αναρωτηθείτε πως ο αδέκαστος υπαρασπιστής των αδυνάτων κατέληξε να φαντάζει σαν παρατημένος γκόμενος.
TRAILER:
Ο Robocop είναι ένα πλάσμα ή κατασκεύασμα που ζητά απεγνωσμένα δικαιοσύνη και μέσα στη λαίλαπα του θυμού του σαρώνει τα πάντα γύρω του. Οι μυθικές αναμετρήσεις με έμψυχα και άψυχα όντα (τα τρομακτικά drones) δεν λείπουν, με συνεχείς πυροβολισμούς και σκηνές ανεκδοτολογικής δράσης, διανθισμένης με μαύρο χιούμορ.
Ο Robocop εντάσσεται μέσα στη γενικότερη λογική και ανάγκη δημιουργίας υπέρ-ηρώων που θα φθάσουν ως σωτήρες άγγελοι να σώσουν τον άνθρωπο από τη διαφθορά και το έγκλημα ενός νοσηρού κόσμου. Θεωρώ ότι πρόκειται για μια ταινία που ξεχωρίζει ανάμεσα σε άλλες του είδους της και αν αγαπάτε τη science-fiction αξίζει να τη δείτε.
>>> ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ:
